...Pisze wiersze krótkie, wewnętrznie napięte, zagęszczone w znaczenia. Tworzy swój wzór haiku. Poeta krótkich rymów, nagłych zderzeń, odległych skojarzeń. Urodzony w Grecji, zrósł się z polskim krajobrazem. Tęskni za Helladą, lecz nie może oderwać się od Głogowa. Jest jakby zawieszony między kulturami. Biją w jego wierszach źródła europejskie, lecz na strofy pada także cień Azji, religii Wschodu.
Nie wiadomo, w jakim stopniu poezja Pilitsidisa staje się dla niego inspiracją malarską,
a w jakim malarstwo, inspiracją dla poezji. Z pewnością wiadomo tylko, że w wierszu dominuje świat plastyczny, kolory, światła, ostre linie, czuje się oddech przestrzeni.
Bo Telemach Pilitsidis, jak rzadko który poeta, nosi w sobie całe bogactwo natury, jej dramat, trwanie, tętno, przestrzeń, rytmy czasu.

Warkocze nocy
jak skrzydła nietoperza
jestem modlitwą

Uderzający paradoks, przeskok myślowy, zmetaforyzowanie pojęć, ożywienie zastygłego piękna. Lubi Pilitsidis przewrotność językową, kocha iskrzenie sprzeczności, migotanie odmiennych jasności. Poeta estetyzujący. Poszukujący w najciemniejszych nurtach życia kuszącej wiązki promieni. Z krajobrazu wyrasta mit, powstaje synteza pamięci, olśnienia, żalu i tajemnicy.

Szukać prawdy
świadomość samego siebie
najwyższym oświeceniem

A więc poezja, jako penetracja ludzkich możliwości, laboratorium formy, kształt piękna
i dobra. Etyka i estetyka zrastają się w jedności twórczej. To, co mądre, poszukuje tego, co piękne i dobre. Umysł ludzki waży racje, lecz serce wiąże emocje. Nie zawsze prawda idzie
w parze z dobrem i pięknem.

Dla Tezeusza
czarne żagle żałoby
i Ariadny uśmiech

Wielka tradycja grecka nieustannie kłania się na tych kartach, jeśli nie bezpośrednio, to przez aluzje, symbole, metafory, znaki kultury. Przejmujący ton wydobywa się z wierszy o naturze.

Kamienieje ryba
nahoryzoncie
niebo łzawi słońcem

Erotyki Pilitsidisa także nie są wolne od śródziemnomorskiego oddechu.
Hymny miłości, treny i akty strzeliste przeplatają się z uczuciami pogardy i przebaczenia...

Fragment wstępu do tomiku wierszy
„Ukrzyżowanie według Telemacha”, 1992
Stanisław Srokowski


  • 1. Włodzimierz Hodys, Wstęp do katalogu – Oficyna Debiutów Artystycznych 1967r
  • 2. Jerzy Nowosielski, „Jest pewien gatunek metafory”, BWA Legnica, 1977.
  • 3. Eugenia Pawłowska, Gazeta Lubuska, 1974 - „Jak się maluje pod jednym dachem”
  • 4. Zbigniew Makarewicz, Nadodrze, 1976 - „Plenerowy rekonesans”
  • 5. Nikos Chadzinikolaou, Tomik wierszy „Rodowód”
  • 6. Stanisław Srokowski, Polska Miedź Nr 11,1983 „Pan Telemach”
  • 7. Anna Głuchowska, Konkrety - „Różne temperamenty różne wizje”
  • 8. Stanisław Srokowski, Polska Miedź Nr 8, 1983 „Artysta”
  • 9. Ryszard Adamow, Konkrety Nr 572, 1983 – Próby literackie „Koszmarny sen”
  • 10. Stanisław Srokowski, Nadodrze 1984 „Świat tragicznej baśni”
  • 11. Stanisław Srokowski, Polska Miedź 1984 „Oddech w galerii”
  • 12. Mieczysław Wojecki, Tygodnik polski Nr 10/122/85 „Emigranci Greccy w Polsce”
  • 13. Roger Piaskowski, Konkrety,1985 Plastyka Legnicka
  • 14. Ewa Han, Słowo Polskie 1985 „Najważniejsze to czynić”
  • 15. Widnokrąg, Tygodnik Społeczno – Kulturalny, Rzeszów Nr 40/794 1985 „Julin wciąż tajemniczy.
  • 16. Expres Wieczorny Nr 34,1985 „Psychotronika w sztuce”
  • 17. Polska Miedź, Towarzyska Kronika Kulturalna – „Próby poetyckie” 19/03/1985
  • 18. Bożena Konczal, Polska Miedź Nr 18, 1986 „Obrazy rosną we mnie”
  • 19. Piotr Cegłowski, Konkrety 1986 „Mity według Telemacha”
  • 20. Stanisław Srokowski, Konkrety nr 15, 1987 „20 lat stuknęło”
  • 21. Przekrój Nr 37/142 „Bieszczady 87”
  • 22. Stanisław Srokowski, Polska Miedź Nr 49/300, 1988 „To było spotkanie”
  • 23. Trybuna Ludu nr 3, 1988 „Malarstwo Telemacha Pilitsidesa”
  • 24. Gazeta Krakowska Nr 23/124, 1989 „Paleta”
  • 25. Gazeta Tarnowska Nr 5, 1989 „Podróże Telemacha”
  • 26. Teresa Skórowa - Głos Pomorza Nr 105, 1989 „Malarstwo Telemacha”
  • 27. Echo Dnia, Kielce Nr 243, 1985 „Odkrywać radość życia”
  • 28. Maria Sroczyńska, Echo Dnia – Kielce 1985 „Wyobraźnia artystyczna Telemacha Pilitsidesa”
  • 29. Michał Sołtysik, Gazeta Wyborcza 1992 „Ziemia według Telemacha”
  • 30. K. Ratajczak, Głos Koszaliński Nr 41,1992 „Telemach”
  • 31. Goniec Pomorski 1992 „Nie istnieję dla nikogo więcej”
  • 32. ZA-KO Kurier Ateński „Impresje Greckie”, 1992.
  • 33. Romuald Jadłoński, Gazeta Lubuska Nr 244, 1992 „Pilitsidesa poezje myśli i obrazy”
  • 34. Mieczysław Wojecki, Magazyn Lubuski Nr 12/21, 1992 „To warto mieć w swoich zbiorach”
  • 35. Nie z tej ziemi - nr 2, 1993 „Polska sztuka spod znaku psychotroniki”
  • 36. Anna Białęcka, Gazeta Głogowska Nr 350, 1993 „Kim jesteś Telemachu”
  • 37. Jarosław Haak, Sztuka Polska Nr 7, 1987 „Telemach w dżinsach”. Paradoks wędrowca
  • 38. Roger Piaskowski, Konkrety 1986 „Łowię wyobraźnią nieuchwytne ryby”
  • 39. Tygodnik Głogowski Nr 14, 1996 „Odyseusz współczesny”
  • 40. Gazeta Lubuska nr 84, 1996 „Łuski słońca”
  • 41. Tygodnik Głogowski 3 maj 1996 „Wystawa Pilitsidesa w Sulechowie”
  • 42. Andrzej Szymalski, Gazeta Świerardowska Nr 11/13 Grudzień 1994 „Jest Telemach Pilitsidis”
  • 43. EI -Euarce Infformation, Ateny 1994 „Telemach Pilitsidis – „Coś więcej niż myśl”
  • 44. Arhus, Ohsdag, Dania 1994 „Rozbicie i balans u Pilitsidisa”
  • 45. Tygodnik Kulturalny 1997, Legnica „Wiersze Telemacha Pilitsidisa”
  • 46. Wojtek Kozłowski, „Kilka uwag o malarstwie Telemacha Pilitsidisa”, 1997.
  • 47. Zielonogórski Informator Kulturalny Nr 4/98 (75) „Nie ma nic trwałego w przestrzeni”
  • 48. Mieczysław Wojecki „Telemach Pilitsidis artysta, malarz, człowiek”,Wstęp do katalogu, Łódź 1998.
  • 49. Elżbieta Kościelak, „Sztuka Peryferii” Czasopismo Artystyczne „Format” 12/13, 1993.
  • 50. Stanisław Srokowski, Wstęp do I części powieści autobiograficznej „Bezsenne oko”, 2000.
  • 51. Eryka Stolarska, tekst do katalogu 40 lat twórczości Telemach Pilitsidisa - MAH Głogów, 2007
  • 52. Joanna Lechman – „Orząc nieistniejące pole”- tekst do katalogu 40 lat twórczości Telemacha Pilitsidisa, MAH Głogów, 2007
  • 53. Maria Sroczyńska – tekst do katalogu 40 lat twórczości Telemacha Pilitsidisa – MAH Głogów, 2007
  • 54. Janina Stasiak – tekst do katalogu 40 lat twórczości Telemacha Pilitsidisa, MAH Głogów, 2007
  • 55. Karol Smużniak - „Gnothi seauton, czyli o twórczości Telemacha Pilitsidisa, tekst do katalogu 40 lat twórczości Telemacha Pilitsidisa, MAH Głogów, 2007.
  • 56. Teresa Czarnecka, „Symbolizm w malarstwie Pilitsidisa”, tekst do katalogu 40 lat twórczosci Telemacha Pilitsidisa, MAH Głogów, 2007.”
  • 57. Leszek Kania, Wstęp do II części powieści autobiograficznej „Bezsenne oko” , 2012.
  • 58. Marek Sienkiewicz, „W poszukiwaniu światła Ariadny”, wstęp do tomiku wierszy „Nić Ariadny”,2013.
  • 59. Roger Piaskowski, „Poeta jak malarz”, Wstęp do tomiku wierszy „Natalia”, 2014.
  • 60. Roger Piaskowski – „Sztuka w Legnicy”, Czasopismo Artystyczne „Format” 72/ 2016.
  • 61. Roger Piaskowski – Dolny Śląsk w tworzeniu Silesia Art. Biennale, 2016.
  • 62. Andrzej Saj, „Poetyckie oko malarza”, tekst do katalogu „Przemijanie”, MAH Głogów, Galeria Sztuki w Legnicy, 2017.
  • 63. Zbigniew Kraska, „Krzyż Telemacha”, tekst do katalogu „Przemijanie”, MAH Głogów, Galeria Sztuki w Legnicy, 2017.
  • 64. Roger Piaskowski, „Telemach z Głogowa – malarz europejski”, tekst do katalogu „Przemijanie”, MAH Głogów, Galeria Sztuki w Legnicy, 2017.
  • 65. Stanisław Srokowski, „Mistrz koloru i kosmicznej wyobraźni”, tekst do katalogu „Przemijanie”, MAH Głogów, Galeria Sztuki w Legnicy, 2017.
  • 66. Roger Piaskowski, „Trio na instrumenty malarskie”, tekst do katalogu „Mity, symbole, abstrakcje - tryptyk głogowski, Galeria Miejska we Wrocławiu, 2020.
  • 67. Roger Piaskowski, „Mity, symbole, abstrakcje – tryptyk z Głogowa”, Czasopismo Artystyczne „Format” 85/ 2020.
  • 68. Roger Piaskowski, "Niebieski Telemach", Czasopismo Artystryczne "Format", 87/2021
  • 69. Sławomir Kuszczak, "Afirmacje", Wstęp do katalogu, Galeria Sztuki Wieża Ciśnień, Konin